Drie jaar geleden vroeg MATRIX aan Guy De Bièvre (°1961) om een werk te bedenken voor een onbepaald aantal gitaristen en andere tokkelaars met uiteenlopende technische vaardigheden. Die opdracht paste perfect in het favoriete werkterrein van de componist: dat van de open vormen en onbepaaldheid. Dat De Bièvre de uitvoerder in 1+1+1+2+1+4 veel keuzevrijheid geeft, laat makkelijk toe te werken met verschillende technische niveaus. De muzikanten beslissen immers zelf of ze ‘moeilijke’ passages spelen of zich aan de (heel) eenvoudige houden, of ze allebei combineren. Achtergrond, leeftijd en zelfs het aantal muzikanten in het ensemble zijn niet van belang. Een ensemble van allerhande tokkelaars creëerde 1+1+1+2+1+4 tijdens Transit in 2012. Omdat het stuk nog zoveel meer in zich heeft, vroeg MATRIX aan Kim Van den Brempt om een remake te ondernemen, dit keer voor een grote en kleurrijke bezetting. Op het podium staan leerlingen van SLAC van diverse pluimage.