In veel van mijn werk spelen oer-Nederlandse elementen en onderwerpen een hoofdrol. Cow music is een ode aan het prachtdier de koe en het Nederlandse landschap dat er niet zo best voorstaat en langzaam aan het verdwijnen is. Het vertrouwde beeld van een kudde koeien in een weide is niet meer zo vanzelfsprekend in een land dat nu bijna geheel geasfalteerd lijkt.

In 2003 werd ik getroffen door twee artikels over de Nederlandse koe. Uit het eerste bleek dat de lucht rond de snelwegen zo slecht van kwaliteit is dat de boeren besloten hun koeien binnen te houden. Daarop kwam veel kritiek van de bevolking, die het vertrouwde beeld van een koe in de wei ernstig bleek te missen. Op hun beurt reageerden de boeren vervolgens met het plaatsen van plastic nepkoeien in de wei. Veel erger kan het niet worden.

Het tweede artikel betrof een onderzoek naar de kwaliteit van koeienmelk bij koeien die in de stal naar muziek luisteren. Hieruit bleek dat de kwaliteit van de melk van koeien die naar muziek luisteren met een puls van onder de 100 slagen per minuut (100bpm) aanzienlijk beter is dan de koeien die naar muziek luisteren met een puls van boven de 100 slagen per minuut (house koeien).

Het eerste deel van Cow music, Padding’s harmonium countrydance no.1, mijmert melancholisch over een sappige weide. In het tweede deel, Vox Humana, hoort u de dorpsorganist in de vertolking van een mystieke psalm. Het laatste deel, Padding’s harmonium countrydance no.2, verklankt het moment dat de koeien in het voorjaar weer voor het eerst de wei ingaan na maandenlang op stal te zijn geweest. De koeiendans die dan door hen uit pure blijdschap wordt uitgevoerd kent bizarre sprongen en is van grote schoonheid.

Vandaag wordt Cow music voor het eerst uitgevoerd op bajan, een arrangement speciaal gemaakt op verzoek van An Raskin. [M.P.]