In Point Ones wordt de dirigent uitgerust met bewegingssensoren waardoor die in staat is om zowel het ensemble als de live-elektronica aan te voeren. Het grootste deel van het stuk wordt niet gecoördineerd met traditioneel dirigentschap maar met ‘cue’ gebaren die het begin van nieuwe passages markeren - vandaar de titel Point Ones.

Het doel is om live-electronics te kunnen ervaren op een bijna lichamelijke manier en om een volledig controleerbaar instrument te creëren voor de dirigent. Daardoor gebruikt de compositie geen ‘click track’ of een andere vaste tijdlijn-gebaseerde aanpak.

Naast deze technische overwegingen, probeert het stuk te spelen met de woordenschat van de dirigent en de verwachtingen en tradities verbonden aan die gebaren. Het is niet altijd voorspelbaar wat het resultaat van de beweging van de dirigent zal zijn.

De compositie maakt deel uit van een reeks van werken met sensoren als basis zoals Your Fox's, A Dirty Gold en Laplace Tiger, waarin verschillende concepten van interactie met geprepareerde instrumenten en uitvoeringscodes worden behandeld. [Alexander Schubert]

programmaboek Transit 2015, foto © Evy Schubert